Z wielką przyjemnością witamy Państwa na stronie internetowej 27. Międzynarodowego Kongresu Onomastycznego.

Miło nam poinformować, że patronat nad Kongresem objął prezydent Krakowa prof. dr hab. Jacek Majchrowski oraz Jego Magnificencja Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Jacek Popiel.

Onomastyka w interakcji z innymi dziedzinami nauki

Tematem kongresu jest interdyscyplinarność badań onomastycznych. Interakcje onomastyki z innymi dyscyplinami wiedzy pozwalają na wielorakie podejście do nazw – klasyczne i nowatorskie dotyczące zarówno teorii onomastyki, jak i jej praktycznych aspektów. W dyskursie filozoficznym od starożytności podejmowano problematykę stosunku między nazwą własną a apelatywem. Perspektywa socjologiczna i socjolingwistyczna pozwala między innymi na badanie prestiżu poszczególnych imion, jak i socjokulturowych motywacji nadawania nazw własnych. W badaniach historycznych nazwy własne, przede wszystkim toponimy, służyć mogą rekonstrukcji procesów osadniczych. W badaniach religioznawczych etymologiczne znaczenie teonimów pozwala na odkrycie związków między wyobrażeniami religijnymi rozmaitych narodów (często oddalonych w sensie geograficznym). Z prawnego i politycznego punktu widzenia nadawanie i rozwój nazw osobowych (w tym nazwisk) ma wielkie znaczenie, gdyż stabilizacja tych nazw podlega we wszystkich krajach przepisom prawa. Badania nad nazwami własnymi służyć mogą też medycynie. Odkrywanie neurobiologicznych mechanizmów wyszukiwania nazw własnych ze słownika mentalnego może być ważnym elementem procesów terapeutycznych w chorobach dotyczących zaburzeń językowych pochodzenia neurologicznego. Proponowany temat rozważań umożliwia pokazanie jak onomaści myślą o innych dziedzinach wiedzy i jak reprezentanci innych dziedzin patrzą na nazwy własne. Tylko współdziałanie między nimi (onomastyką a filozofią, socjologią, psychologią, psychiatrią, komunikacją, polityką, geografią, historią, archeologią, naukami przyrodniczymi) może w pełni oddać skomplikowaną historię onimów i ich funkcjonowanie we wszystkich dziedzinach współczesnego życia.

Proponujemy podział programu naukowego Kongresu na trzy główne części: wystąpienia plenarne, wystąpienia w sekcjach oraz podczas specjalnych sympozjów poświęconych prezentacji badań onomastycznych w krajach zachodniej Słowiańszczyzny: w Czechach, Polsce i na Słowacji. Badania onomastyczne w tych krajach mają bardzo długą tradycję i stały się wzorem dla rozwoju onomastyki w innych krajach. Pragniemy podczas sympozjów przybliżyć osiągnięcia onomastyki słowiańskiej szerszemu gronu słuchaczy.

Oficjalnymi językami kongresu są: angielski, niemiecki, francuski, rosyjski.